1 yıl önce
Gaziantep Futbol Takımı ligden çekilince biz de adeta zorunlu olarak izine çıktık. O günden bugüne köprülerin altından çok sular aktı. Cevdet Akınal görevinden ayrıldı, Başkanlık Papatya falına döndü. Fır döndü, döndü dolaştı Memik Yılmaz'da durdu.
Saatli bombayı kucağında bulan çiçek burnundaki başkan; önce yönetici, sonra futbolcuları geri dönmeye, akabinde Erdal Güneş'i ikna etmekle uğraştı. Yürüttüğü kurumların piyasaya sürdüğü ve futbolculara olan borçlarını ödeme çilesine düştü.
Doğrusunu isterseniz Başkan Memik Yılmaz ve ekibi; bizim spor adamlarımız hafızamızda yer almayan isimler. Hep “bu kim? Bu ne iş yapıyor.?” la uğraştık bir süre. Yönetimden çok ön plana çıkmasa da başkanın alçak gönülden, güler yüzü ve sempatik tavırları ile içerde ve dışarda güven duygusu yaratır.
Bu yıl dört takımın düşeceği, İstanbul takımlarının çoğunluğunda olduğu ligde Gaziantep Futbol Kulübü'nün işi çok zor. Dört büyüklerin transfer çılgınlığının yarattığı dünya mütevazi bütçesi ile okulların nasıl bir rotada yol alacağı kesin olarak herkesin kafasında soru işareti. Hazırlık karşılaşması sonuçları tam bir hayali karşılama idi.
İlk beş karşılaşmanın üçü dışarda ve ikisi Kanarya ile Cim bom. Kalecini ve golcünü kayıpsin. Batuhan yeni bir Günay olur mu? Cevap meçhul. Alınan golcülerden İlker oynamadan emekli oldu, Brayan Riascos açmadık sandık. Defansın göbeği görünüyor ama sağ bek yok, sol bek gelecek miş… Ümit edelim Gradel Sivas'ı bulmaya aratmasın.
Pazara karşılaşma var, ortada söyleyebileceğimiz bir on bir yok. Gaziantep Futbol Kulübü devler işletmesi Güliver gibi kaldı. Zincirlerini kırabilir mi..? Evet demek o kadar zor ki…!